STEEN & BEEN. To BRV or not to BRV (Filip Canfyn)

De eigenlijk achterhaalde gewestplannen van de jaren zeventig hebben vandaag, zowat een halve eeuw later, nog steeds een uitgesproken validiteit want ze blijven de ruimtelijke bestemmingen voor het grootste gedeelte van Vlaanderen bepalen, tenzij daar waar ze intussen vervangen werden door een RUP. De ruimtelijke ordening werd geregionaliseerd in 1980 maar het was tot 1997 wachten op het Ruimtelijk Structuurplan Vlaanderen, dat vandaag, bijna dertig jaar later, nog altijd volle validiteit maar ook relevantie heeft, ondanks de evidente gedateerdheid. In 2016 verscheen dan eindelijk het Witboek van het Beleidsplan Ruimte Vlaanderen (BRV). We schrijven intussen 2025 en in de voorbije jaren hebben gelukkig heel wat bezorgde provincies, steden en gemeenten hun eigen Beleidsplan Ruimte opgemaakt. En op 14 juli 2025 slaagt de Vlaamse Regering er eindelijk in de Conceptnota van het BRV goed te keuren. Uit voorzichtigheid wordt wel de waarschuwing toegevoegd dat het werkstuk niet als definitief moet beschouwd worden, wel als een startpunt voor dialoog. Daarom wordt in elke stad en gemeente momenteel een publieke raadpleging georganiseerd, waarbij elke burger uitgenodigd wordt de boel door te lezen en zijn inspraakreactie via de geëigende weg over te maken aan de beleidslui.

Wedden dat vele lezers van deze column dit alles niet weten? Wedden dat al wie ten stad- of gemeentehuize trekt of op de website scrolt op enkele handen zal te tellen zijn? Wedden dat de brave burger, die toch de moeite doet, op zijn honger zal blijven? Er valt immers weinig visie, die een kat een kat noemt, te rapen en tussen de regels van de wollige tekst blijven de mantra’s “bouwen bouwen bouwen in functie van betaalbaar wonen” en “meer ruimte voor economie” ongeschonden het discours bepalen. Urgentie? Klimaat? Energieproductie? Open ruimte? Naar die bezorgdheden moet lang gezocht worden maar ja, geen nood, de tijd dringt niet. Binnen nog eens tien jaar zien we wel …