In haar werk neemt Mačkić een kritisch standpunt in over de rol van architectuur. Architectuur moet bijdragen aan eenheid, samenleven en inclusiviteit in plaats van aan strijd, vijandschap en buitensluiten. ‘Als je architectuur kan inzetten om mensen te segregeren, om cultuur en identiteit uit te wissen, kan dat ook andersom,’ stelt Mačkić. Hiermee zet ze zich af tegen gentrificatie en de monotone ontwikkeling van nieuwe woonwijken. Het is volgens haar de verantwoordelijkheid van de architect om net een breed publiek aan te spreken, om ontmoetingsplekken te creëren die van iedereen zijn.