"De vierentwintig uren na het gedwongen ontslag van de Vlaamse Bouwmeester bleken hectisch," stelt Canfyn. Ook hij kreeg een journalist aan de lijn die vastberaden hengelde naar Canfyns reactie op het ontslag. Canfyn pende het 'bijnawaargebeurd' gesprek neer.
"De vierentwintig uren na het gedwongen ontslag van de Vlaamse Bouwmeester bleken hectisch. Iedereen werd in snelheid genomen en de krantenkolommen moesten mordicus gevuld worden. Journalistiek vandaag beperkt zich graag tot het bellen van een klein kransje van vermeende juiste mensen en tot het afdrukken van hun uitspraken als quotes van X of Y ofwel van ‘een ingewijde’, als X of Y anoniem willen geboekstaafd worden.
In die sfeer heb ik onderstaand gesprek gevoerd aan de telefoon. Ik noem het gesprek ‘bijnawaargebeurd’, primo, omdat ik de conversatie niet opgenomen heb en dus mijn hand niet in het vuur kan steken voor de woordelijke correctheid, secundo, omdat het interview ruim een kwartier duurde en niet alle gespreksstof achteraf even relevant bleef. Ik heb dus geknipt om evidente redenen. De journalist van de krant heeft in elk geval niets van mijn (ant)woorden gebruikt.
De volgende dag lees ik in de krant dat de ex-Bouwmeester zich uitgeschakeld voelt door politieke spelletjes. “Men heeft zes maanden gezocht naar één haar in de boter en men is nu blij dat de ambetanterik weg is.” Er valt een ongemakkelijke stilte in de pers. En de Albanezen werden een dag eerder onnodig beledigd."