imec 6: gestapelde torens en een nieuwe ruggengraat voor samenwerking op de Leuvense techcampus (BEEL)

De inplanting is strategisch en landschappelijk: imec 6 nestelt zich op een hoger gelegen plek in het groene hart van de site, waar vallei, de Voer en het omliggende natuurgebied samenkomen. Door het gebouw buiten de overstromingsgevoelige zone te positioneren, ontstaat ruimte om de volledige zuidwestelijke cluster opnieuw als één open landschap te organiseren. Ontharding en ontsnippering weven beemden, vijver en beboste flanken weer aaneen, zodat natuurbehoud geen randvoorwaarde is maar het vertrekpunt van het masterplan. In die context fungeert imec 6 als een precies ingelegde ‘steen’ die het groen laat doorlopen en tegelijk de campusstructuur aanscherpt: niet door schaal, maar door positie, compactheid en de manier waarop het bouwvolume de ecologische logica respecteert én versterkt.

Marketplace en patio als nieuwe campusplek

Het gebouw bestaat uit twee compacte torenvolumes op een sokkel, deels zwevend boven de Steengroevenlaan. Die stapeling houdt de footprint klein en laat een waardevol deel van het groene hart ongemoeid, terwijl aan de rand van de vallei ruimte vrij blijft voor een latere uitbreiding richting imec 7. De nieuwe skybridge koppelt imec 6 aan de bestaande gebouwen en versterkt het netwerk van verhoogde verbindingen dat de campus al typeert. BEEL architecten kiest bewust voor een compact en open schema: een heldere volumetrie die interne efficiëntie combineert met doorwaadbaarheid op campusschaal. Daardoor werkt het gebouw niet als een eindpunt, maar als een schakel die routes herschikt, zichtlijnen opent en het middengebied van de site opnieuw definieert.

De sokkel vormt een uitnodigende basis voor werknemers en bezoekers. Vanuit een helder leesbare inkomzone ontvouwt het gelijkvloers zich in een royale ‘marketplace’ rond een lichtrijke patio, waar restaurant, hybride werkplekken en informele vergaderruimtes in elkaar grijpen. De plint functioneert als sociaal motorblok: wie het gebouw binnenkomt, landt niet in een corridor, maar in een open binnenwereld waar circulatie en ontmoeting samenvallen. Een centrale trap verbindt de twee publieke niveaus en maakt van de sokkel een doorlopende ruimte met het karakter van een binnenplein. Zo krijgt de imec-campus een nieuw adres dat het dagelijkse ritme mee organiseert en de grens tussen bezoek, overleg en werken bewust laat vervagen.

Smart workplace en labnetwerk: programma verdeeld over twee torens

Boven de plint splitst het programma zich over twee torens met een duidelijk onderscheid tussen samenwerking, onderzoek en kantoorgebruik. Aan de westzijde bevindt zich het meeting district: een gelaagde reeks overleg- en projectruimtes die het intensieve contact met partners, teams en bezoekers ondersteunt. Aan de oostzijde liggen drie labo-verdiepingen die via de skybridge aansluiten op het bestaande labnetwerk. Die positionering houdt onderzoek dicht bij de bestaande infrastructuur en laat de toren tegelijk als autonome unit functioneren. Het schema is efficiënt zonder rigide te worden: de torens zijn compact, maar de interne organisatie is open genoeg om verschuivingen in gebruik of bezetting op te vangen. Daarmee maakt BEEL van de stapeling niet alleen een vormkeuze, maar een robuuste programmatische strategie.

Boven de labo’s liggen kantoorvloeren voor ongeveer duizend medewerkers, ingericht volgens het smart-workplaceprincipe. Dat betekent: een mix van flexibele werkplekken, open projectzones, rustige concentratieplekken en uiteenlopende meeting-settings, aangepast aan de snelheid en diversiteit van imec-onderzoek. De vloeren zijn niet opgevat als herhaling, maar als variaties rond dezelfde logica: een compacte kern met daaromheen een ring van werk- en ontmoetingsruimtes, zodat licht en zicht maximaal doorstromen. Belangrijk is ook dat groei mee ontworpen is. Technische schachten en installaties zijn modulair opgezet, zodat een volgende campusfase later kan aansluiten zonder dat het gebouw zijn ruimtelijke helderheid verliest.

Cross-collaboration en gevelstrategie: zichtbare ruggengraat van innovatie

Centraal in de bovenbouw ligt de cross-collaborationzone, een informele ruimte die werknemers letterlijk uit hun eigen werklaag trekt. Kitchenettes, social zones, aanlandplekken en meeting corners liggen langs een interne route die door open trappen en skybridges als een ruggengraat door het volume snijdt. Die ruggengraat functioneert als een campusstraat in de hoogte: je beweegt er niet enkel om van punt A naar B te geraken, maar om onderweg mensen tegen te komen, informatie op te pikken en spontaan te schakelen. Het netwerk vergroot zo de kans op toevallige ontmoeting, precies het soort micro-contact dat onderzoek versnelt. BEEL maakt van circulatie een ruimtelijke tool voor innovatie, met zichtbaarheid als actieve component van die cultuur.

Diezelfde logica wordt zichtbaar in de gevels. De buitenzijden van de torens krijgen een rustige, lichtblauwe keramische huid die het volume verankert in de groene omgeving zonder te contrasteren. Aan de binnenzijden, waar de cross-collaborationzones lopen, wordt de gevel maximaal opengewerkt. Trappen, loopbruggen en activiteit tekenen zich af als transparante snijvlakken door het gebouw, waardoor ritme en verbondenheid letterlijk leesbaar worden. De materiële differentiatie is subtiel maar doelgericht: geen vormelijk spektakel, wel een directe vertaling van programma en gebruik. Op de hoogste niveaus versterkt een verbijzonderd opleidingslokaal die dialoog met de campus door zich naar het noorden te oriënteren en het gebouw een extra publieke top te geven.

Sleutelrol voor bouwpartner Arcadis

Technisch is imec 6 opgevat als een toekomstgericht gebouw waarin duurzaamheid en hightech-comfort samengaan. Arcadis speelt daarbij een sleutelrol, en voor imec is die samenwerking ook betekenisvol omdat Arcadis nieuw is als partner op de campus. De technische aanpak vertrekt van integratie: installaties, energieprestatie, vergunningstraject, water- en bodembeheer, biodiversiteit en werfopvolging worden niet als aparte lijnen behandeld, maar als één samenhangend kader dat het ontwerp mee stuurt. Het gebouw wordt volledig CO₂-neutraal dankzij aansluiting op het warmte- en koudenet van de campus, gevoed door warmterecuperatie uit onderzoeksinstallaties. Zo wordt energie een circulair onderdeel van de site, niet een extern aangeleverde kost. Die systeemlogica ondersteunt meteen ook latere uitbreidingen, omdat de infrastructuur schaalbaar is opgevat.

De projectgegevens onderstrepen de schaal en inzet: een bruto-oppervlakte van 29.645 m², een bouwkost van ongeveer €89,98 miljoen, ontwerpstart in 2023 en uitvoering vanaf 2025. Terwijl de campus actief blijft draaien, groeit imec 6 uit tot een gebouw dat meerdere rollen tegelijk opneemt: werkplek, onderzoeksplatform, ontmoetingsmachine en landschappelijke hefboom. De kern van het masterplan wordt hier scherp: compact bouwen om groen vrij te houden, verbinden om samenwerking te versnellen, en modulair detailleren zodat toekomstige groei de site niet uit balans brengt. In die zin is imec 6 niet alleen een nieuw volume op de campus, maar een precieze herformulering van wat een hedendaagse onderzoeksomgeving kan zijn—waar BEEL en Bureau Bouwtechniek architectuur inzetten als kader voor uitwisseling, en Arcadis de technische ruggengraat levert die die ambitie mogelijk maakt.