AC Sint-Andries door laagland architecten: een renovatie met ritme en respect

De ontwerpers stelden zich voor een complexe opgave. Enerzijds was er het historisch karakter van het bestaande pand, erkend als bouwkundig erfgoed. Anderzijds waren er de hedendaagse technische, programmatische en veiligheidsvereisten van een administratief centrum én politiekantoor. Laagland architecten koos voor een duidelijke tweedeling: de voorkant van het perceel behoudt het statige beeld van het herenhuis, de achterkant maakt plaats voor een moderne uitbreiding. De architectuur slaagt erin beide helften te verbinden in een harmonieus geheel, onder meer via een ritmische gevelcompositie in witte betonelementen en aluminium schrijnwerk, op een sobere antracietkleurige sokkel.

Hedendaagse architectuur met oog voor detail

De hedendaagse uitbreiding van AC Sint-Andries is geen vrijblijvende toevoeging, maar een gelaagde interpretatie van het bestaande. De gevelopbouw vertaalt klassieke elementen zoals wit pleisterwerk, arduin en geprofileerde lijsten naar een abstracte vormentaal. Grote perforaties in het aluminium gevelvlak zorgen voor luchtigheid en nuance, terwijl het ritme van de raamopeningen de schaal van het project bewaakt. Blauwe en rode accenten verwijzen subtiel naar respectievelijk de politie en de stadsdiensten — een knipoog naar de Brugse stadskleuren. De ingrepen aan de buitenruimte sluiten daarbij aan: groenaanleg, waterdoorlatende verharding en nieuwe zitbanken creëren een open en toegankelijke publieke plek.

Ook binnenin heerst rust en helderheid. De gelijkvloerse verdieping is voorbehouden aan het deelgemeentehuis, waar inwoners terechtkunnen voor allerlei administratieve formaliteiten. Bovenin huizen de diensten van de Regio West van Politie Brugge, met werkplekken voor zo’n vijftig medewerkers. In het ontwerp is veel aandacht besteed aan comfort en functionaliteit: aparte onthaalzones, ruime kleedkamers, een eetruimte met terras, douches en een performante klimaatregeling. Vooral de nood aan beveiliging vroeg om precieze afstemming met de opdrachtgever. Toch wist laagland architecten een open, laagdrempelig gebouw te realiseren dat tegelijk bescherming en transparantie uitstraalt.

Slim ruimtegebruik en sterke publieke identiteit

Een bijzonder element is de doorsteek naar de bibliotheek, die de publiekswerking van het centrum uitbreidt. De bibliotheek beschikt over een ruime collectie, organiseert activiteiten en biedt ook digitale hulp aan. Zo groeit AC Sint-Andries uit tot meer dan een administratief gebouw: het is een plek voor ontmoeting, dienstverlening en culturele uitwisseling. De clustering van diensten op één site is niet alleen efficiënt, maar versterkt ook de binding met de buurt. Inwoners vinden er letterlijk en figuurlijk hun weg. De architectuur ondersteunt deze functie met duidelijke circulatie, korte looplijnen en een heldere opdeling van publiek en personeel.

De ontwikkeling is bovendien een voorbeeld van duurzame stadsvernieuwing. Het gebouw is het eerste publieke pand in Brugge dat volledig fossielvrij verwarmd en gekoeld wordt. Onder de parking liggen 34 geothermische boorputten van 140 meter diep die gekoppeld zijn aan een warmtepomp. De zonnepanelen op het dak zorgen voor bijkomende energieopwekking. Er is geen gasaansluiting meer, geen stookolietank, en de parkeerruimte werd heraangelegd met een minimale hoeveelheid verharding. Fietsers en voetgangers krijgen voorrang, terwijl automobilisten via de randstraten toegang hebben tot de site.

Erfgoed en duurzaamheid verenigd in architectuur

Ook het bouwproces zelf getuigde van zorg en precisie. De bestaande gevels waren zwaar aangetast en kampten met vochtproblemen. Alles werd gestript en heropgebouwd, in nauwe samenwerking tussen Stad Brugge, aannemer Artes en de architecten. De centrale ligging, vlak bij het Jan Breydelstadion, vroeg om slimme fasering en signalisatie, zeker op wedstrijddagen. Dankzij een doorgedreven voorbereiding en een multidisciplinaire aanpak verliep de uitvoering echter vlot. Elke fase, van sanering tot afwerking, werd in detail gepland. Het resultaat is een gebouw dat tegelijk robuust en verfijnd is, zonder overbodige monumentaliteit.

Het interieur sluit aan bij die ingetogen elegantie. Materialen zijn duurzaam en tactiel, kleuren zijn zacht en neutraal. De gekozen raamdecoratie en binneninrichting versterken de rust en het daglichtgevoel. Overal wordt functionaliteit gekoppeld aan comfort: werkruimtes, wachtruimtes, onthaalbalies en circulatiezones zijn doordacht ontworpen. Die aandacht voor de dagelijkse werking is misschien minder spectaculair, maar des te belangrijker. De architectuur ondersteunt de gebruikers in plaats van zich op te dringen. Zo ontstaat een gebouw dat past bij zijn rol: dienstbaar, stevig verankerd in de wijk, en met een uitgesproken publieke missie.