Linc Parc Lanaken: veelzijdig leerlandschap in historisch park (dbv architecten & TeamvanMeer!)

Eén van die clusters bevindt zich in Lanaken, op de bestaande site van scholencampus Alicebourg. Deze campus huisvest een uitgebreid aanbod: kleuteronderwijs, lager onderwijs, daltononderwijs, secundair onderwijs en volwassenenonderwijs, aangevuld met een internaat en een CLB. Tot op heden lagen de gebouwen verspreid over het domein, waardoor samenhang ontbrak. Met de geplande vernieuwing, waarvoor Aurora in zee ging met dbv architecten, wordt ingezet op meer leefbaarheid, verbinding en ruimtelijke logica. Een terrein van 4,5 hectare transformeert tot één samenhangende leeromgeving.

Historisch parklandschap

De site kreeg niet toevallig een nieuwe naam: Linc Parc. De naam weerspiegelt de visie van de scholengroep: het onderwijs linken met de toekomst. De term ‘Linc’ staat voor Levenslang leren, Innoveren, Natuur en Connectie. Het is een acroniem én een ambitie, waarbij infrastructuur geen neutraal decor is, maar een actieve bouwsteen van het pedagogisch project. Een campus dus die leeromgevingen niet zomaar faciliteert, maar mee vormgeeft aan de manier waarop geleerd wordt.

De ontwerpers vertrekken daarbij vanuit de unieke context. De campus ligt in een historisch parklandschap dat in de 19e eeuw werd vormgegeven volgens de principes van de Engelse landschapstuin. Door de jaren heen was de waarde van dat landschap sterk uitgehold door versnippering, bijbouw en verharding. Het masterplan van De Gouden Liniaal Architecten, dat door het ontwerpteam wordt onderschreven, wil die historische parkstructuur herstellen. De gebouwen van dbv vloeien subtiel in het landschap dankzij een ingetogen architectuur, duurzame materialen en een mosgroene baksteen die de gebouwen laat versmelten met het groen.

Educatieve promenade

De herwaardering van het park is daarbij geen nostalgisch gebaar, maar een hedendaagse strategie. De landschapsaanleg ondersteunt zowel ecologische doelstellingen als het pedagogisch functioneren van de school. Ze biedt ruimte voor ontmoeting, rust, spel en beweging – voor elke leeftijdsgroep en leerfase. Door bewust te kiezen voor multifunctionele zones, gekoppeld aan minimale verharding, ontstaat een campus die actief bijdraagt aan het mentaal en fysiek welzijn van haar gebruikers. De campus is niet enkel een verzameling gebouwen, maar een groene leer- en leefruimte.

De organisatie van de gebouwen versterkt die visie. Zowel het kleuter- en basisonderwijs als het atheneum zijn georganiseerd rond een centrale circulatieroute die het ontwerpteam een ‘educatieve promenade’ noemt: een pad dat geen louter functioneel traject vormt, maar een belevingsvolle leerreis. Lokalen en functies worden als het ware langs deze promenade geschakeld, waardoor leerlingen zich doorheen diverse leeromgevingen bewegen zonder duidelijke breuken. De promenade is een structuur én een ervaring.

Rijk palet aan leercontexten

Het idee van leren als ruimtelijke beleving wordt verder uitgewerkt in het concept van landschapsklassen. Klassieke klaslokalen maken plaats voor gedifferentieerde leerzones, waar stilte, samenwerking, experiment en instructie elk hun plaats krijgen. In de kleuterklassen zijn snoezelplekken, rollenspelzones, bouwhoeken en didactische keukens voorzien, terwijl het lager onderwijs beschikt over units met thuisbasisruimtes, individuele werkplekken, groepswerkzones en een meer klassiek ingericht lokaal. Zo ontstaat een rijk palet aan leercontexten binnen één schooldag.

Ook het atheneum is opgebouwd rond landschappelijke leeromgevingen. Een dubbelhoge projectruimte met tribune, uitmondend in het landschap, vormt het centrale ankerpunt. Rondom bevinden zich thematische lokalen: van het VIKA-leslokaal voor administratieve en commerciële richtingen tot een STEAM-ruimte en een klassiek computerlokaal, aangevuld met leesplekken en groepswerkhoeken. De circulatie volgt ook hier de promenade-logica, met vlotte overgangen tussen binnen- en buitenruimte en ruimte voor spontane ontmoeting.

Pedagogisch landschap

Op de bovenverdiepingen krijgt de specialisatie verder vorm. De eerste verdieping van het atheneum is gewijd aan vakgerichte ruimtes zoals verzorging en techniek, inclusief een zone voor het beroepsvoorbereidend jaar. De tweede verdieping richt zich bijna volledig op de exacte wetenschappen, met onder andere een volwaardig ingericht laboratorium, een fysicazone en afwisselende leer- en werkplekken. Door deze thematische clustering ontstaat een heldere structuur waarin inhoud, ruimte en identiteit elkaar versterken.

In deze opbouw wordt de school zelf een miniatuur van de bredere campus. Elke functie – van klas tot leeratelier, van speelplek tot tuinpad – maakt deel uit van één doorlopend pedagogisch landschap. Door deze opzet krijgen leerlingen letterlijk de ruimte om hun leertraject te volgen en zich geleidelijk doorheen het systeem te bewegen, in een omgeving die tegelijk rust en uitdaging biedt.

Langdurig engagement

Het landschapspark vormt niet alleen een groen decor, maar een actief sturend element in het ontwerp. Hagen, wandelpaden, boomstructuren en open plekken worden ingezet om enerzijds geborgenheid te bieden – zoals bij de jongste kleuters – en anderzijds verbinding te creëren tussen leeftijden, programma's en onderwijsniveaus. Architectuur en landschap zijn in elkaar verweven, tot in het meubilair toe.

Ook technisch en bouwkundig wordt er ingezet op duurzaamheid. De gebouwen worden opgetrokken met robuuste en onderhoudsvriendelijke materialen, met veel aandacht voor natuurlijke lichtinval, akoestisch comfort en gezonde binnenlucht. De samenwerking met Aurora Scholen garandeert bovendien dat deze ambities ook op lange termijn worden waargemaakt, dankzij het langdurig engagement rond onderhoud en opvolging.

Referentieproject

Door het DBFM-model dragen schoolbesturen en oudercomités niet langer de verantwoordelijkheid voor het technisch beheer. Dat garandeert financiële zekerheid én gemoedsrust. De schoolteams kunnen zich toeleggen op hun kerntaak: het uitbouwen van kwaliteitsvol, inclusief en inspirerend onderwijs. De gebouwen zijn daarbij geen passieve achtergrond, maar actieve motor van onderwijsvernieuwing.

Als alles volgens plan verloopt, openen de nieuwe gebouwen van Linc Parc hun deuren in september 2026. Dan staat hier niet alleen een vernieuwde scholencampus, maar ook een referentieproject voor hoe onderwijs, architectuur en landschap op een geïntegreerde manier toekomst kunnen maken. Een school die niet alleen functioneert, maar inspireert.