Architectura-huiscolumnist Filip Canfyn windt zich in zijn rubriek Steen & Been op over het “moddergevecht” rond Museum Boijmans van Beuningen in Rotterdam. Hij verwijt Marc Dubois, die het voor Robbrecht en Daem opneemt tegen Mecanoo (die de Robbrecht-en-Daemvleugel wil slopen) vuil taalgebruik en maakt er een ego-gevecht van. Maar dat is ver naast de kwestie. De vijandelijkheden zijn al een tijdje bezig. En de inzet is een stuk ruimer dan het ego-gevecht dat Canfyn erin ziet.
Onze huiscolumnist Filip Canfyn loopt al meer dan lang genoeg in dit wereldje rond om te weten dat architecten niet hoog oplopen met ontwerpen en gebouwen van confraters. (Een hypocriete term, trouwens, ‘confraters’. Daarom gebruiken advocaten die ook.) Ofwel zijn architecten jaloers op hun medebroeders ofwel zijn ze ijdel zoals hun medebroeders. En soms mondt die broederstrijd uit in een vuile oorlog dan wel een verstandig debat.
Onze huiscolumnist Filip Canfyn heeft van woononbetaalbaarheid een stokpaard gemaakt, dat hij regelmatig berijdt om het in koers te houden. Tegen beter weten in.
Onze huiscolumnist Filip Canfyn vertelt in januari 2016 en in deze rubriek de parabel van San Gimignano (en San Daniele). Hij breit nu een vervolg aan dit verhaal van ik-wil-de-grootste-hebben.
Onze huiscolumnist Filip Canfyn laat zich, als liefhebber van architectuur én architectura.be, door de nieuwsbrief verleiden tot het bekijken van het filmpje over UNStudio en hun ontwerp voor de hoofdzetel van Booking.com in Amsterdam. Hij raadt iedereen aan hetzelfde niét te doen.
Onze huiscolumnist Filip Canfyn leest in Gazet van Antwerpen een artikel van Hanna Van Thienen rond het boek ‘Goed bewaarde winkelinterieurs’ van Katherine Ennekens (Luster, 2023). Twee inderdaad emblematische voorbeelden komen op gepaste wijze aan bod.
Ook onze huiscolumnist Filip Canfyn neemt al eens vakantie en bergt zijn pen dan even op. Geen nood, hij haalt wat oude columns uit de gracht. Hij heeft er zelfs zijn werk van gemaakt: hij heeft hier en daar wat herschreven, om nog eens duidelijk zijn punt te maken. Deze week het laatste deel van de retrospectieve: column 293, ‘Wichelfile’ (4 oktober 2021).
Ook onze huiscolumnist Filip Canfyn neemt al eens vakantie en bergt zijn pen dan even op. Geen nood, hij haalt wat oude columns uit de gracht. Hij heeft er zelfs zijn werk van gemaakt: hij heeft hier en daar wat herschreven, om nog eens duidelijk zijn punt te maken. Deze week deel 1 van de retrospectieve: column 66, ‘De taal van de aannemer’ (24 augustus 2016).
Onze huiscolumnist Filip Canfyn ergert zich aan de trouwens niet helemaal gelukte hype van het tegelwippen, alsof deze meestal goedbedoelde dada van lokale overheden iets zou kunnen verhelpen aan de hardnekkige verderverharding. Die lokale overheden zouden beter de normale spelregels doen respecteren door de burger.
Onze huiscolumnist Filip Canfyn leest op Archdaily.com (04.08.23.) een artikel van Paul Yakubu onder de titel ‘Hoe buurten steunen op graffiti om te protesteren tegen gentrificatie’. Het blijkt maar de halve waarheid te zijn: street art heeft immers twee gezichten.