Hoe cellulose-isolatie de zomerhitte helpt buiten te houden

“De eerste reden is de hoge soortgelijke warmte in vergelijking met andere gangbare isolatiematerialen. Die ligt rond 2.100 joule per kilogram per kelvin”, begint Filip Geerts te vertellen. “Soortelijke warmte is de hoeveelheid energie die nodig is om een materiaal op te warmen of af te koelen en geeft dus een indicatie van de traagheid waarmee een materiaal opwarmt en afkoelt. Hoe hoger de soortelijke warmte, hoe beter voor het zomercomfort.”

Bij extra onderzoek op internet vond Houtconnect de volgende waarden voor de soortelijke warmte van andere gangbare isolatiematerialen: tussen de 800 en 1.000 J/kg·K voor glaswol en minerale wol, tussen de 1.400 en 1.450 J/kg·K voor PUR en tussen de 1.400 en 1.500 J/kg·K voor PIR.

Hoge densiteit

Een tweede eigenschap die bepaalt hoe goed isolatie zomerhitte kan buitenhouden, is volgens de business development manager de densiteit van het materiaal. “De densiteit, of massa per volume, geeft aan hoe zwaar het materiaal is per kubieke meter. Hoe zwaarder, hoe beter de zomerhitte wordt buitengehouden. Daarom is het in de zomer bijvoorbeeld altijd koel in een betonnen bunker. De densiteit van cellulose-isolatie bedraagt 45 tot 62 kg/m³.”

Uit het onderzoek van Houtconnect blijkt dat glaswol, minerale wol, PUR en PIR het ook op dat vlak moeten afleggen, met respectievelijk 10 tot 25 kg/m³, 30 tot 40 kg/m³, 30 tot 35 kg/m³ en nog eens 30 tot 35 kg/m³.

100% vulling

Tot slot bepaalt ook de manier waarop de isolatie wordt aangebracht hoe goed de zomerhitte wordt buitengehouden. En ook daar is cellulose volgens Filip Geerts in het voordeel. “Cellulose wordt ingeblazen, waardoor elke vierkante centimeter gevuld wordt en er geen sprake kan zijn van spleten en kieren in de isolatielaag. En net langs die spleten en kieren kan de hitte naar binnen komen.”

Totaalplaatje belangrijk

Filip Geerts benadrukt wel dat het type isolatie niet het enige element is dat bepaalt hoe warm het ’s zomers wordt in een gebouw. “Je moet kijken naar het totaalplaatje”, klinkt het. “In eerste instantie moet je de zon zo goed mogelijk buitenhouden door te investeren in rolluiken of externe zonwering. Daarnaast moet je zorgen voor een goede luchtdichtheid en isolatie. De keuze van het type isolatie werd daarbij versterkend. En onze iQ3-cellulose heeft dus zeer grote troeven om de zomerhitte buiten te houden. Uiteraard is ook nachtventilatie, waarbij gebruikgemaakt wordt van de frisheid van de nachtelijke buitenlucht, onmisbaar.”

Binnentemperatuur onder kritieke punt

Hoe koel mogen we het op een hete zomerdag dan precies verwachten in een gebouw dat geïsoleerd is met cellulose? “Om van oververhitting te kunnen spreken in een gebouw, moet de binnentemperatuur minimaal 26,7 °C bedragen”, aldus Filip Geerts. “In een gebouw geïsoleerd met cellulose waarbij de zonnestralen goed worden buitengehouden – want dat is, zoals gezegd ook een voorwaarde – blijf je daar op hete zomerdagen makkelijk onder, wat de koelingsvraag – en airco – dus aanzienlijk vermindert.”

“Het mag dus duidelijk zijn dat je dus niet enkel isoleert met oog de koude wintermaanden, maar ook met oog op de zomertemperaturen. Ik raad trouwens aan om cellulose met een dikte van minstens 25 centimeter te plaatsen, twee centimeter dikker dan wat de huidige EPB-regelgeving voorschrijft. Die houdt immers slechts in beperkte mate rekening met zomerhitte.”

Ook akoestisch goed

Cellulose-isolatie presteert niet alleen thermisch goed, maar ook akoestisch, geeft Filip Geerts nog mee. “Door de hoge densiteit van het materiaal en het feit dat ze 100% vult, maar ook omdat cellulosevezels kort en soepel zijn, waardoor het geluid er makkelijk op doodvalt. Daardoor geniet je met iQ3 van een betere akoestiek, waarbij zelfs het geluid van regen, drukke wegen en luchthavens wordt geminimaliseerd. IQ3 garandeert dus niet enkel een hoogwaardige thermische isolatie, die overigens ook brandveilig is, maar ook een optimaal binnencomfort met betrekking tot akoestiek”, besluit hij.

Andere onderzoeksresultaten rond cellulose-isolatie

Houtconnect stak ook eens zijn licht op bij hogeschool Odisee, dat onder meer in het project To bio or not to bio het gedrag van cellulose-isolatie onderzocht. We spraken Nicolas Beckers.

“Het onderzoek To bio or not to bio richtte zich niet zozeer op het gedrag van verschillende types isolatiematerialen bij zomerhitte, maar vergeleek de isolatiematerialen voornamelijk met elkaar op het vlak van milieu-impact, losmaakbaarheid en andere technische eigenschappen, binnen specifieke bouwknopen en opbouwen. Ook in die vergelijking scoorde cellulose best goed. Oók wat prijs betreft; het was een van de goedkoopste isolatiematerialen. Op de website www.milieubewustisoleren.be zijn alle resultaten van het To bio or not to bio-onderzoek te raadplegen.”

Dat cellulose-isolatie de te isoleren holtes volledig vult – wat dus aanzienlij bijdraagt aan het goede gedrag van het materiaal bij zomerhitte, stelde Nicolas Beckers ook met eigen ogen vast. “Meer bepaald toen we enkele jaren geleden zelf cellulose inbliezen in een proefopstelling”, vertelt hij. “De maquette leverde vijf jaar later trouwens nog een andere interessante bevinding op: na al die tijd waren er geen verzakkingen te vinden in de cellulose-isolatie.”

Op dit moment is Nicolas Beckers aan Odisee bezig met een onderzoek rond circulaire bouwknopen, dat moet resulteren in een praktische gids die circulair bouwen voor architecten en aannemers toegankelijker moet maken. Ook op het gebied van circulair bouwen heeft de onderzoeker dus expertise en volgens hem is cellulose een isolatiemateriaal dat perfect in de filosofie van dat duurzame bouwprincipe past. “Niet alleen omdat het gemaakt wordt van oude kranten, maar ook omdat de isolatie dus wordt ingeblazen. Door die losse plaatsing kan de isolatie in theorie worden gerecupereerd om te worden hergebruikt in een andere project”, besluit hij.