STEEN & BEEN. Woonzaak (Filip Canfyn)

Woonzaak, een coalitie van 70 middenveldorganisaties, dient op 2021 een klacht in bij het Europees Comité voor Sociale Rechten, dat waakt over de toepassing van het Europees Sociaal Handvest. Woonzaak meent dat het woonbeleid, of beter, het gebrek aan woonbeleid van de Vlaamse Regering op diverse punten die Europese regelgeving schendt. Woonzaak krijgt in een omstandig rapport, dat op 19.03.25. gepubliceerd wordt, quasi over de ganse lijn gelijk. Twee ‘veroordelingen’ vallen op. Primo, het grote gebrek aan sociale woningen, de continu aangroeiende wachtlijst en het doorschuiven van huishoudens naar de private huurmarkt worden onaanvaardbaar gelaakt. Secundo, private huur is te duur, te slecht en te onzeker en de marktspelers zorgen geenszins voor correcte betaalbare huisvesting voor iedereen. Het door de overheid decennialang stimuleren van eigenwoningbezit mocht wel geld kosten maar zo werden de hoge inkomens bevoordeeld en koop- en huurprijzen omhooggeduwd. De lagere inkomens moesten zich ondertussen tevreden stellen met de mindere panden, zonder het budget te hebben voor een nodige renovatie.

Ook op 19.03.25. wordt in het Vlaams Parlement gedebatteerd over die op zijn minst gênante uitspraak van een belangrijk Europees orgaan. De oppositie schiet met scherp, de regeringspartijen houden zich in omdat de huidige minister van wonen niet meteen aansprakelijk kan gesteld worden voor de vele zonden uit het verleden. Een meerderheidslid spreekt schamper van “de baksteen is niet langer in de maag van de Vlaming, het is eerder een maagzweer geworden”. Het is de minister zelf, die verder durft te gaan: “er zijn te weinig sociale woningen gebouwd, er is te weinig ingegrepen op de prijs en op het aanbod en het budgethuren is onvoldoende ruim uitgerold. Er is dus effectief heel veel werk aan de winkel.”

Een oppositielid van een klein geworden partij wil uit de toon vallen: ze hekelt de uitspraak de minister dat de private sector haar werk niet doet en dat de overheid daarom moet ingrijpen. Hoe durft de minister! De wooncrisis is immers het gevolg van het niet meer afleveren van bouwvergunningen zodat schaarste ontstaat en de huurprijzen de lucht in gaan. En dan geeft de minister lik op stuk. “Wat gebeurt er zodra er een vergunning is? Welke woningen worden vaker gebouwd dan andere? Betaalbare sociale woningen of luxeappartementen? Als we iedereen laten doen, dan komt er alleen maar meer luxesegment bij omdat daar veel geld mee te verdienen valt. Het tekort zit bij het betaalbare en sociale segment. Wij moeten zorgen voor dat segment.”

Waarvan akte. Kunnen we rekenen op een trendbreuk of krijgt mijn vader weeral gelijk? Die zei altijd hetzelfde na een uurtje ‘Villa Politica’: “Ze dronken een glas, ze deden een plas en alles bleef zoals het was.”